Niechże nie uczą mię, gdzie ma ojczyzna,
Bo pola, sioła, okopy
I krew, i ciało, i ta jego blizna
To ślad - lub - stopy.
[ C. K. Norwid, Moja ojczyzna]
gdy pochylam się nad naszą ziemią
zdeptaną przez wszystkich możliwych najeźdźców
użyźnioną popiołami wielu pokoleń patriotów
którą krew rosiła tak często jak deszcz
gdy słyszę jak szargają jej dobre imię
krzyczę:
dość!!!
tu na tym skrawku świata
odarto z honoru Polaka
bat i jarzmo niewoli
narzucają podli sąsiedzi
a gdy podnosimy głowy
nasyłają ciżbę janczarów
złą krew z krwi naszej
i brat ciemięży brata
więc nie mówcie jak ma bić moje serce
i jakie słowa mogą się rodzić
w moich ustach
[ Dodano: 2019-05-03, 19:05 ]
wiersz na konkurs im C.K. Norwida