PISZEMY.PL - Portal literacki i edukacyjny
Portal literacki. Tu dowiesz się jak wzbogacić warsztat pisarski. Konstruktywna krytyka, mnóstwo ciekawych tekstów i komentarzy. Konkursy i zabawy literackie. Zajrzyj i zostań na dłużej w miłej atmosferze.
Moderator: Redakcja
wędrowne ptaki znów wyśnią niebo
kropli uda się wyrzeźbić kamień
by zobaczyć w nim coś niepojętego
aż niemożliwe nazwanym zostanie
złóż się na nowo z niepokornych wersów
znajdź taką przestrzeń by ukryć ją w słowach
a będziesz jednym z najpiękniejszych wierszy
wzleć tak wysoko raz jeszcze od nowa
jesteśmy naszą pamięcią
czas zatacza kręgi i kluczy jak te wędrowne ptaki w Twoim wierszu. Pełno w nim nadziei a nawet kilka wskazówek, które mogą być przydatne. Podobają mi się te porównania, bardzo poetyckie, a za rymowaną treść dodatkowy plus.
lidiusza pisze:wędrowne ptaki znów wyśnią niebo
kropli uda się wyrzeźbić kamień
by zobaczyć w nim coś niepojętego
ptaki śnią, ale czy kropla widzi?
Taki mam dylemat...
lidiusza pisze:znajdź taką przestrzeń by ukryć ją w słowach
przestrzeń i ukryć... jedno mi się kłóci z drugim.
Tak se dywaguję, ale się nie przejmuj. Ładnie piszesz i tyle:)
lidiusza pisze:aż niemożliwe nazwanym zostanie
złóż się na nowo z niepokornych wersów
znajdź taką przestrzeń by ukryć ją w słowach
a będziesz jednym z najpiękniejszych wierszywzleć tak wysoko raz jeszcze od nowa
Całość piękna, ale ten fragment zawiera w sobie szczególną moc...jest jak zmiana świadomości, gdy zaczynamy żyć z przestrzeni własnego wnętrza, dostrzegając więcej i mogąc więcej. Zatrzymał mnie Twój wiersz, Lidiuszo. Lubię Cię czytać, choć nie zawsze potrafię znaleźć odpowiednie słowa, by napisać komentarz, lecz z pewnością w Twoich wierszach odnajduję bardzo dobrą i bliską mi energię ^_^ :shy:
Pozdrawiam ciepło 
"Kiedy słowa stają się niejasne,
skupiam się na fotografiach.
Kiedy zaś obrazy okazują się niewystarczające,
zadowalam się ciszą."
Dziękuję Gelsi oczywiście, że się nie przejmuję, tak odbierasz, takie prawo czytelnika 
co do kropli, to jest to personifikacja a co do przestrzeni, to chodzi o przestrzeń, która jest przestrzenią osobistą - naszą strefą komfortu, stokrotka bardzo dobrze ujęła to w komentarzu poniżej
Stokrotko, dziękuję bardzo, to miłe, że odnajdujesz w moich wierszach bliską Ci energię
jesteśmy naszą pamięcią
Personifikacja nie jest mi obca, tym bardziej, że jestem świeżo po lekturze Pana Tadeusza i tuż przed próbnymi egzaminami ósmoklasisty ;D
Nie wiem dlaczego przyczepiłam się do tej widzącej kropli. Jakoś bardziej mi pasowało, że ona wyrzeźbi kamień, by bohater/ka wiersza - człowiek zobaczył w nim coś niepojętego.
Niestety nie mam takiego wyczucia i wrażliwości poetyckiej, jak Ty i stokrotka i czasem, a ostatnio coraz częściej dziwię się, że piszę wiersze. Na szczęście już coraz rzadziej bawię się w "poezję" :thumbup:
Pozdrawiam Autorkę i komentujących
Dzięki lidiuszo
Piszę mniej, ale jeszcze do końca mi się długopis nie wypisał:)
Pozdrawiam z uśmiechem 🐿️
Gelsomina pisze:Niestety nie mam takiego wyczucia i wrażliwości poetyckiej, jak Ty i stokrotka i czasem, a ostatnio coraz częściej dziwię się, że piszę wiersze. Na szczęście już coraz rzadziej bawię się w "poezję" :thumbup:
Nie zgadzam się z Tobą Gelsomino, pisząc tak dobre i piękne wiersze, trzeba mieć ogromną wrażliwość w sobie, nie tylko poetycką. U każdego inaczej się ona manifestuje. Ty pokazujesz ją w wierszach, mi się czasami udaje przeczytać ze zrozumieniem i o tym napisać 
.
Lidiuszo przepraszam, że piszę nie na temat wiersza, ale chciałam powiedzieć to, co było ważne dla mnie.
Pozdrawiam Was dziewczyny
"Kiedy słowa stają się niejasne,
skupiam się na fotografiach.
Kiedy zaś obrazy okazują się niewystarczające,
zadowalam się ciszą."
