kolibianka dla niespokojnej

[lidiusza]

powiedziałeś

dopóki starczy nam słów
gdy ucichną odejdę

w porze kołysania traw
zmierzchałeś w nieskończoność
gdy sny zrywały z nocą
świtałeś zupełnie sam

wykołysz utul dotleń

obłoki takie lekkie
słońcem wypełnia się dzień

a ty światłem mi będziesz

drogowskazem
by wrócić w ciepłe dłonie

znów pełna po brzegi
pokonam lęki
zanim ciszą dopełnisz

będę ponad dźwiękiem

[Antonella]

Ładny, mięciutki, natchniony 😉

[Gelsomina]

powiedziałeś że będziesz
dopóki starczy mi słów

gdy ucichną odejdziesz

będziesz-odejdziesz* czy to zamierzone? Chyba nie, bo to niezbyt atrakcyjny rym.

Ukolibiałaś wierszem:)

[lidiusza]

Antonello, dziękuję

Gelsomino, no niezamierzony, teraz zaczął mi przeszkadzać ten brzydki rym, więc coś zmienię, dzięki za uwagi cieszę się, że ukolibiałam wierszem

Dokonałam drobnej zmiany, mam nadzieję, że na lepsze

[Gelsomina]

Na lepsze:)
Moim skromnym zdaniem, rzecz jasna.

[lidiusza]

No to cieszę się, że na lepsze

[Autsajder1303]

Pięknie Lidiuszo, bardzo.

[lidiusza]

A ja pięknie dziękuję

[jaga]

w porze kołysania traw
zmierzchałeś w nieskończoność

- trawa go uśpiła narkotycznie
ciekawa fraza

[lidiusza]

Jago, dziękuję

[Morfeusz]

Z przyjemnością powróciłem do tej Kolibianki

[lidiusza]

Morfeuszu, z przyjemnością dziękuję

[Dany]

Bardzo zmysłowy wiersz. Fajny tytuł.
Koniec miesiąca, więc przenoszę poezję do Poezji. Tam też można czytać , komentować i odpowiadać na komentarze.

[lidiusza]

Dziękuję, Dany

[elafel]

Fajny tytuł i ukolibałaś słowem. Podobaś

[lidiusza]

Elu, dziękuję lubię kolibać słowem

[Morfeusz]

Odkurzam z największą radością może nowi odbiorcy pozwolą się ukołysać.

[lidiusza]

Ooo, Morfi, Ty to lubisz ,,odkurzyć starocie'', dzięki