Tęsknota (pantum)

[Motysia]

Chcę być codziennym świeżym chlebem
w zasięgu dłoni cichych myśli,
będę na zawsze czystym niebem,
byś w oczach losu szczęście wyśnił.

W zasięgu dłoni cichych myśli
brakuje sercu obecności,
byś w oczach losu szczęście wyśnił
zacznij od dzisiaj za mną pościg.

Brakuje sercu obecności,
gdy słowa płaczą słonym deszczem,
zacznij od dzisiaj za mną pościg,
może usłyszę: „kocham” jeszcze.

Gdy słowa płaczą słonym deszczem,
choć dotyk gubi rację bytu,
może usłyszę: „kocham” jeszcze,
a potem oczy z bólu wydłub.

Choć dotyk gubi rację bytu,
schowaj w kieszeniach mnie przed światem,
a potem oczy z bólu wydłub,
zanim tęsknotę szczęściem spłacę.

Schowaj w kieszeniach mnie przed światem,
będę na zawsze czystym niebem,
zanim tęsknotę szczęściem spłacę
chcę być codziennym świeżym chlebem.

[Dany]

a potem oczy z bólu wydłub.

• trochę to makabryczne.

• Pantum określany jest jako "hipnotyzujący nawrót powtórzeń" wiersza.
  Trochę podobne do Vilanelli.

Ciekawa forma wyrażania myśli.

[Antonella]

Ciekawy i zgrabny

[Morfeusz]

Ile tu czułości zdołałaś zmieścić Przeczytałem z przyjemnością

[bodek]

ciekawie:)

[elafel]

Chciałam coś zacytować, ale nie dałam rady, bo bym musiała cały. Tak w skrócie - zrób wszystko, tylko kochaj. Bardzo mi się podoba to pantum.

[Dany]

Koniec miesiąca, wiersz przenoszę do Poezji. Tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.

[Motysia]

dziękuję Kochani za komentarze i zostawienie śladów.... pozdrawiam nadmorsko

[Morfeusz]

Wprawdzie Motysia już nie działa tutaj, ale Jej utwory odkurzam z dziką radością.