Byłem ci ja jak aniołek*

[Zdzisław]

Byłem ci ja jak aniołek,
z blond włoskami, z kręconymi,
wszystko przy mnie to rodzice
porobili, się trudzili.

Żyłem sobie tak beztrosko,
bez kłopotów, wielu pragnień,
które dzisiaj, w sile wieku,
są powodem często zmartwień.

Tata nosił mnie na rękach,
Mama nieba przychyliła…
Czemu więc Matka Natura
upływ czasu wymyśliła?!

Żyłbym dalej jak ten pączek,
co się w maśle lubi budzić…
Jak tu zmienić wektor czasu,
by do lat dziecięcych wrócić?
---------------
*Wspomnieniowo. Dzisiaj mój tata by miał 100 lat...

[jaga]

moja mama miałaby 99 lat

[tcz]

A jak byliśmy dziećmi, to nie mogliśmy się doczekać kiedy dorośniemy.

[Zdzisław]

Jaga, więc nasi rodzice byli w podobnym wieku.

Tadeuszu, oczywiście. Często chcemy tego, czego nie mamy lub... już nie mamy

[Dany]

Moja mama miałaby 109, a żyła 94 lata, bez 4 miesięcy.

[tcz]

Tadeuszu, oczywiście. Często chcemy tego, czego nie mamy lub... już nie mamy

Można to wyrazić słowami jednego mówcy z Hyde Parku:
Chciałbym być tym, kim byłem wtedy, kiedy chciałem być tym, kim jestem teraz.

[Zdzisław]

Dany, Twoja mama osiagnęła dobry wiek. Ja (z moim rodzeństwem) przygotowywaliśmy się już do 90. urodzin mamy. Niestety, kilka miesięcy wcześniej odeszła. Dobrze, że była pogodna i w miarę sprawna fizycznie prawie do ostatnich dni. Jej ostatnie słowa: "Miałam szczęśliwe życie. Wy nim byliście".

Tadeuszu, różne slowa, ale znaczące to sam

[elafel]

Jak tu zmienić wektor czasu,
by do lat dziecięcych wrócić?

Mama dożyła prawie 94 lat, bardzo bym chciała też tyle pożyć. Niestety nie zawsze chcieć to móc.
Powinno być tak: Żyjemy do setki, a potem czas się odwraca i mamy coraz mniej. Tylko byłby jeden mankament. Znalibyśmy koniec, a to już nie jest fajne. Lepiej nie wiedzieć.

[Zdzisław]

Eli, kiedy pytają o wiek, odpowiadam: ... (i , po pauzie) do setki".
W ten sposób mam, z każdym rokiem, mniej lat

[Dany]

Jak tu zmienić wektor czasu,
by do lat dziecięcych wrócić?

Chyba jednak nie chciałabym wrócić do dziecięcych lat i zaczynać wszystko od nowa.

[Zdzisław]

Dany, nie chodzi o powrót na stałe w lata dziecięce, ale przenieść się wehikułem czasu na chwilę, przypomnieć tamte przeżycia, zobaczyć jeszcze raz rodziców, przytulić się, wchłonąć miniony klimat - to tak.
Dobrze, że chociaż możemy wracać we wspomnieniach, mimo że zawsze wywołują nostalgię.

[grazyna]

Moja Mama umarła za wcześnie, miałam 18 lat i maturę na miesiąc, oby rodzice żyli jak najdłużej. Wszystkim , którzy maja rodziców tego im życzę.

[Zdzisław]

Moja Mama umarła za wcześnie, miałam 18 lat i maturę na miesiąc, oby rodzice żyli jak najdłużej. Wszystkim , którzy maja rodziców tego im życzę.

Współczuję, trudno nawet odpisać - kiedy mama odchodzi w tak młodym wieku córki.

[Autsajder1303]

Zabawnie i refleksyjnie. Mnie mamka nie rozpuszczała i jestem jej za to wdzięczny nie wiem czy chciałbym wrócić do dzieciństwa, raczej za żadne skarby pozdrawiam.

[Zdzisław]

Autsajderze, mnie i rodzeństwo też mama nie ropzuszczała. To nie dzisiejsze czasy - każdy miał obowiązki.
Natomiast wierszyk jest wynikiem odnalezienia przeze mnie starego zdjęcia, kiedy mam z roczek-półtora i tata mnie trzyma na rękach, obok stoi mama i moje starsze rodzeństwo. Włoski mam jeszcze blond, naturalnie kręcone...
Niestety, tu nie można wstawiać fotek.

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu, tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam