Oczekiwanie na dworcu i nieunikniona kolej rzeczy

[Gelsomina]

Chodziła wzdłuż torów. Szybciej, wolniej, szybciej, zawracała. Warkocz rozcinał powietrze. Było w tym coś fascynującego, przyciągającego wzrok, jakbym obserwował drapieżnika próbującego wydostać się z zamknięcia.

Bez zastanowienia stanąłem na jej drodze. Spojrzała jak przez szybę. Obca, wypatrująca dziewczyna zadała mi ból obojętnością, później uśmiechem przeznaczonym dla kogoś nadchodzącego z tyłu. Może zmyliła ją podobna sylwetka, kolor włosów, kurtka... Nie przypuszczałem nawet, że mogę być tak okrutny, a jednak ogarnęła mnie satysfakcja, gdy rozjaśniona twarz dziewczyny nagle poszarzała i zgasła. W tym momencie pragnąłem tylko, by światło znów rozbłysło. Z mojego powodu.

Chciałem dotknąć warkocza, który przerzucony przez ramię dziewczyny odpoczywał po zadanych razach. Zamiast tego dałem się pożreć pociągowi. Ona zniknęła w tłumie.

Nie szkodzi. Wciąż zachłystuję się myślą o kolejnym spotkaniu, bo przecież wiem, że jestem tym, na kogo czeka.

Muszę tylko przestać być niewidzialny.

[Tigerowa]

Świetna miniatura. Te dworce, perony mają w sobie jakąś magię. Kiedyś sporo jeździłam pociągami. Lubiłam przyglądać się zapatrzonym w dal twarzom, zupełnie jakbym chciała odgadnąć o czym myślą...
Wtedy jeszcze nie było smartfonów.

Pozdrawiam serdecznie.

[Autsajder1303]

Też mi się podoba. Tajemnicze mini. Jest klimat Gelsi

[Gelsomina]

Tigi, dziękuję To prawda, że klimat dworcowy jest niepowtarzalny i inspiruje.
Aut, dziękuję Szczypta tajemnicy zawsze jest potrzebna.

[elafel]

Oddany w sposób szczególny, klimat na dworcu. Każda twarz jest anonimowa. Czasami zauważamy kogoś, kto wydaje się nam bliski.
Ciekawa miniatura.

[Gelsomina]

Dziękuję, Eli, za czytanie i rozważania

[jaga]

ciekawa miniatura

Chciałem dotknąć warkocza, który przerzucony przez ramię dziewczyny odpoczywał po zadanych razach. Zamiast tego dałem się pożreć pociągowi. Ona zniknęła w tłumie. - dwuznaczna fraza

jak i całość która zawiera w sobie nutkę tajemniczości

[Gelsomina]

Dziękuję, Jago

[Lotta]

Cóż...

Nasz regulamin mówi: - komentarze powinny być konstruktywne, dotyczące utworu, a nie innego komentującego, z ograniczoną ilością off topu.

To nie jest konstruktywny komentarz. Dany

[Gelsomina]

Cóż...

Zemsta jest słodka. Ech... Dobrze Ci?

[Gelsomina]

Jeszcze mam inne teksty. Może oblecisz wszystkie? Zemsta będzie słodsza
Ile procent miałaś z matury z polskiego? 100? I na pewno, gdy Ty zdawałaś, matura była niezwykle trudna.

[sterta mysli]

Trochę dawny swój wzrok i swoją dawną tęsknotę widzę w tych zdaniach. Też patrzyłem nie raz na kogoś kto mógłby być mi bliski. Szukałem tego jednego spojrzenia, które zmieni całe moje zycie. Ten zawieszony nad głową romantyzm, nadzieja i potem jakiś smutek. Myślę, że tak szuka się miłości w tęsknocie. Wypatruje się jej w autobusie, peronie na spacerze.

Napisałem kiedyś "Najsamotniejszy człowiek na ziemi" i ten utwór jest mi jakoś z tamtym bliski.

Podoba mi się bardzo, fajnie uchwycone te myśli.

[Gelsomina]

Dziękuję za dobre słowo o tekście i za to, że przypomniałeś mi Twój tekst. Przeczytałam go i rzeczywiście mają tę samą wymowę, sedno. Musisz pisać więcej i wstawiać częściej

[sterta mysli]

I ja dziękuję za odkurzenie mojego tekstu i za Twój, że przypomniał mi ten stan, którego już dawno nie czułem.

[Zdzisław]

Dobra miniaturka, z nutką oczekiwania na zmianę.
Ostatnie dwa zdania odbieram dwojako - tak fizycznie, jak i w przeności.

[Gelsomina]

Dziękuję, Zdzisławie. Można powiedzieć, że ten cały teks jest metaforyczny.