Widziałem jak umiera

[rzorrz]

Widziałem jak umiera twoja skóra
W suchym powietrzu zimowych dni
Jak się spopiela przy najjaśniejszej gwieździe
Wietrzeje wystawiona na deszcz

Widziałem jak umiera

Albo tylko zasypia beztrosko
Tak nieśmiertelna mimo wojen
Nieskazitelnie czysta
Obok nienawiści i śmierci

I oddala się cała

Niemożliwy ocean cieśniną przepływa
I zazdrość przemoc i głód
I jeszcze 7 grzechów głównych pokonuje
Tak jak zdobywa się ośmiotysięczniki

A ja wierzyłem

Snajperów nie ma i głodu
W gruzach Babilonu rosną kwiaty
Uliczny sprzedawca nie chowa bomby
Politycy mówią prawdę

A twoja skóra

Twoja skóra jest taka delikatna
A nad głowami waniliowe niebo
I tylko nam przeszkadza budzik
Swoim metalicznym
Open you’r eyes

[Książę Półkrwi]

Mieszanka wedlowska, jedyne co
ratuje ten wiersz to ten mały hołdzik na końcu;
a widziałeś pierwowzór - bodajże hiszpański -
"Abre Los Ojos", polecam.

[rzorrz]

Widziałem i to w kinie w Barcelonie. To prawie tak jakbym boską Penelope widział na żywo. To jeden z moich ulubionych filmów. Choć hoolywoodzka wersja też jest niczego sobie. Szczególnie zrobił na mnie wrażenie początek filmu z "everything in it's right place" Radiohead. Ustepuje jedynie początkowi "Czasu apokalipsy" z mrocznym "the end" doorsów.

Pozdrowiony.

[Książę Półkrwi]

Cameron Crowe ma rękę do dobrych soudtracków (np. "singles").

[rzorrz]

Jeśli chodzi o “wanillie” to i do żony musiał mieć dobrą ręke.

Pozdrowiony.