wilk

[toxynka]

wzdłuż ciemnych arterii miasta
wiatr nasyca oddech samotnością

tak ciężko patrzeć w niebo

zmęczone drzewa
strącają martwe ptaki z koron

już nie ma odwrotu

mrok zaciska pętle
przygniata do ściany

gryzę

dłoń która wypchała mnie trocinami

[Gelsomina]

zimny wiatr ust* nie przekonał mnie.
Reszta na plus.

[vendetta]

A mnie całość przekonuje. Bywa, że trzeba ugryźć.
Pozdrawiam

[elafel]

Gdyby zapisać :
smagana zimnym wiatrem
ust karmiona samotnością
przyciśnięta do ściany
krzykiem potrafię ugryźć

dłoń która wypycha mnie trocinami

i wszystko jasne.
Fajne mini

[Dany]

A mnie pasuje : smagana zimnym wiatrem ust

• Usta są wiatrem.Wyobrażam sobie, jakie to słowa padają z...

potrafię ugryźć
dłoń która wypycha mnie trocinami

• Nikt nie chce być wypchany trocinami.

[Ewa Kłobuch]

smagana, karmiona, przyciśnięta - :hmm:
No i ten "wiatr ust"... :thumbdown:

[toxynka]

dziękuję wam za uwagę ... pozmieniałam ... tym razem dość mocno

[Dany]

Powstał zupełnie nowy wiersz- lepszy.

tak ciężko patrzeć w niebo

- To jest najwymowniejszy wers, bo przecież w niebo patrzymy z nadzieją, a tu nadziei brak!

Tylko :
mrok zaciska pętle
przyciska do ściany

- "zaciska", "przyciska". Może zamiast "przyciska"- "przygniata"?

[toxynka]

dziękuje Dany

[Dany]

Czy po "dłoń" potrzebny jest przecinek, jeśli to wiersz biały?

[toxynka]

nie musi ...

[echo]

Nie czytałem pierwowzoru i dobrze, bo teraz jest super good

[toxynka]

Dziękuję echo

[ag]

Świetna puenta Ładny wiersz i podoba mi się jego nastrój

[toxynka]

dziękuję ag

[elafel]

Dobra korekta. Przenoszę do Poezji

[toxynka]

Dziękuję