[Rafał Bardzki]

Tak swawolił sobie Jan,
że po piwie puścił kran.

Co innego pędzi w kroku,
a na starość miał być spokój.

Stąd do zjazdu ze trzy mile,
czy wytrzyma jednak tyłek.

Już nie ta ręka, już nie ten chwyt
no i ten ptaszek też jakby znikł.

Pewnie sprawny jak za młodu
skoro w krzaki daje chodu.

[echo]

Tak się w tany puścił Jan,
że mu w końcu wysechł kran

[Rafał Bardzki]

Choćbyś się bracie nie wiem ja zaparł,
bezsilnie prężąc wątłe ramiona,
i tak na końcu minie ci zapał,
a starość z czasem ciało pokona.

[Gelsomina]

I jak to dobrze pośmiać się z Jana:)))))
Dobre.

[Rafał Bardzki]

Dziękuję za odwiedziny

[Dany]

Już nie ta ręka już nie ten chwyt
no i ten ptaszek też jakby znikł.


hi hi...- Bo trzeba szufelkę z żarem,
a będzie się prężył zuchwale.

[Antonella]

Jan swawoli często z wódą,
choć zabawa się nie udo

[Rafał Bardzki]

Złapał Jan damę za udo.
Dostał w pysk, bo capił wódą.

[Dany]

Capił wódą
A jak przyszedł Jan do domu;
po cichutku, po kryjomu,
żona u drzwi z wałkiem stała,
w łóżku, w nogach spać kazała.

[Rafał Bardzki]

Fajna riposta

[Morfeusz]

Z fizjologią nie ma żartów Frywolnie u Ciebie.