poza

[lila]

gdzieś za wąskim horyzontem
pędzą stada antylop
w pogoni za deszczem
przykładam ucho do ziemi
słyszę tylko odjeżdżające pociągi
a nienazwany zapach ulatnia się
zostawiając wzrok wbity w przestrzeń
nawet tu blisko
mijam się co dzień z cudzymi myślami
okrążam z daleka wyspy koralowe

[rzorrz]

Nigdy nam nie dane będzie "gonić za deszczem" tak po prostu to nie leży w ludzkiej naturze na szczęście bądź nie.
Zamienił bym na coś banalne "wyspy koralowe" ale nie wiem na co także lepiej by było gdybym sie nie wypowiadał na ten temat wcale.

[Książę Półkrwi]

Uwzględnij poprawki dżordża i
wyjdzie ci dobry wiersz - klimat
jak z tomka w krainie kangurów,
ale korale kojarzą się z australią
a antylopy z afryką - niekonsekwencja?

[lila]

Raczej nie, specjalnie ukazane są wszystkie strony świata, żeby podkreślić jak trudno wszędzie dotrzeć, tak jak trudno dotrzeć do każdego człowieka.
Pociągi miały być linii transsyberyjskiej ale to już była by przesada.

Wyspy koralowe mi sie kojarzą z bogactwem i różnorodnością, dlatego je tam wrzuciłam.

[Micomicona]

Czy ktoś tu w ogóle CZUJE słowo i przestrzeń między owymi?

Wiersz jak dla mnie ciut mało liryczny, ale ciekawy, podoba mi się gonitwa za deszczem i pociąg!