zewnętrzności

[em]

myślę o tobie przy zdrętwiałej rolecie
jest jak powieka

tyle mam świata ile mogłeś wnieść
pyłki kwiatów i już martwe owady
wystygnięte ciepło
bzdura

wystygnięte ciepło to zwykłe zimno

parapet gdzie zasuszył się czas

moment który ktoś miał na całe życie
był dla mnie stratą zaledwie wiary w śmierć
więc myślę o tobie że nie jesteś martwy
chociaż dla mnie jesteś
jakbyś wpadł mi do środka
i nie zdążyłabym cię wypuścić

dokładnie tak

wśród brudnych kromek chleba
śliskich myśli na których łamałeś się i łamałeś
a ja czekałam i czekałam

i doczekałam się

teraz trzeba tylko posprzątać zmarłych
trzeba przemyć oczy

[Dany]

Myślę, że jest trochę przegadany.
Pocięłam go, zobacz, jak to wygląda. Nie oznacza to wcale, że mam rację, to tylko takie moje odczucie, moja interpretacja.
Pozdrawiam )

myślę o tobie
przy zdrętwiałej rolecie
jest jak powieka

tyle mam świata ile mogłeś wnieść
pyłki kwiatów martwe owady
wystygnięte ciepło

zwykłe zimno
parapet gdzie zasuszył się czas

moment dla jednych całe życie
dla innych zaledwie strata wiary w śmierć

myślę o tobie
nie jesteś martwy
czuję
jakbyś wpadł we mnie
i nie zdążyłabym wypuścić

wśród brudnych kromek chleba
śliskich myśli na których łamałeś się
a ja czekałam i doczekałam

teraz trzeba tylko posprzątać zmarłych
przemyć oczy

[elafel]

Dany propozycja nie jest zła
bo wiersz troszkę przegadany - to fakt
może warto pomyśleć
pozdrawiam

[em]

Dany, Twoja wersja jest dobra, przejrzysta, długo się nad nią zastanawiałam, ale jak czytam Twoją i swoją - różnią się na tyle, że równie dobrze mogą to być dwa różne wiersze, a właściwie są; mówią o różnych rzeczach, chociaż niby tymi samymi słowami, czasem jak się coś wyrzuci to zmienia się cały zamysł, i nie wiem, co mam zrobić...

[elafel]

em - to fakt - jak się coś wyrzuca, to zmienia się wiersz - ale czasem warto
warto - pomyśl
pozdrawiam

[em]

Tak, warto, ale w tym wypadku zmiana jest drastyczna i to już nie jest moje, tylko Dany

[Dany]

Oj Emi, nie mów, że to powstałby inny wiersz, gdybyś wycięła kilka słów, a już na pewno nie byłby to mój wiersz.

łamałeś się i łamałeś
a ja czekałam i czekałam

i doczekałam się

to jest proza. Za bardzo opowiadasz. Wiem, jak czasami trudno cokolwiek zmieniać w swoim wierszu, jednak musi to być Twoja decyzja. Wspomniałam o przegadaniu, bo takie jest moje odczucie.
Dając wiersz pod krytykę, słuchając jej, uczymy się warsztatu, ale nie możemy pisać czyimś stylem, tylko swoim.
Em, jeśli czujesz, że nie możesz zmienić, to nie zmieniaj. Wiersz jest Twój i jest b. ciekawy, choć ..., ale to już Twoja decyzja.
Pozdrawiam

[em]

Powiem tak- nie czuję, że nie ma w nim czego poprawiać, ale to jest właśnie moje - łamałeś się i łamałeś a ja czekałam i czekałam... - część mojego stylu, nie wiem, dobra, czy zła. Ciągle zastanawiam się, jak to zmienić, żeby się z tego nie wyłamywać, ale żeby było lepiej
to moje - wystygnięte ciepło to zwykłe zimno - Ty radzisz - wystygnięte ciepło / zwykłe zimno - i nie powiem, urzekło mnie to bardzo, ale w takiej formie pokazujesz różnicę między tym wystygniętym ciepłem a zwykłym zimnem, a ja mówię zupełnie odwrotnie, że to to samo.
Pewnie kiedyś napiszę ten wiersz od nowa

[Dany]

Pewnie kiedyś napiszę ten wiersz od nowa

nie ma takiej potrzeby, napisz następny wiersz, a ten, póki co przenoszę go do poezji.
Pozdrawiam